Jump to content

Ջոն Քեյլ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջոն Քեյլ
Բնօրինակ անունանգլ.՝ John Cale
Ի ծնե անունանգլ.՝ John Davies Cale
Ծնվել էմարտի 9, 1942(1942-03-09)[1][2][3] (82 տարեկան)
Garnant, Կարմարթենշիր, Ուելս, Միացյալ Թագավորություն[4][5]
Երկիր Միացյալ Թագավորություն
Ժանրերէքսպերիմենտալ ռոք[1], ալտերնատիվ ռոք[1], արտ ռոք[1], փոփ ռոք[6], ֆոլկ ռոք[7], դրոն[8], պրոտո փանկ[1], ավանգարդ երաժշտություն[9], ասմունք[10], դասական երաժշտություն[4] և ռոք[11]
Մասնագիտությունհեղինակ-կատարող, երաժշտական պրոդյուսեր, դերասան, երգերի հեղինակ, ինքնակենսագիր, մոդել, կինոդերասան, հեռուստատեսային դերասան, երաժշտական գործիքավորող, experimental musician, դաշնակահար, ֆիլմերի երաժշտությունների հեղինակ, կոմպոզիտոր, կինոռեժիսոր և երգիչ
Երգչաձայնբարիտոն[12]
Գործիքներալտ[2][13], դաշնամուր[14][13], ստեղնաշարային գործիքներ[15], բաս կիթառ[2][13], կիթառ[15][13], երգեհոն[16], սինթեզատոր[17], electric viola?[18], Էլեկտրակիթառ[19], Ակուստիկ կիթառ[20], Չելեստա[21], Համոնդի երգեհոն[21], Ֆիսհարմոն[13], church organ?[22], դրամ-մեքենա[17], հարվածային գործիք[17], կլավեսին[17], Քսիլոֆոն[17], մարիմբա[17], Եռանկյունի[17], Զանգ[17], cabasa?[17], electric piano?[17][23], սեմփլեր[17], jingle bell?[24], sarinda?, baritone guitar?[25], clavinet?[25], mellotron?[26], էլեկտրոնային ստեղնաշար և վոկալ[27]
ԱշխատավայրWarner Bros. Records Inc.?[28]
ԼեյբլColumbia Records, Ռեփրայզ Ռեքորդս, Island Records[29], Illegal Records?[30], SPY Records?, A&M Records[31], ZE Records?, Beggars Banquet Records, Hannibal Records?, EMI Records, Double Six Records?[32], I.R.S. Records և All Saints Records?
ԿրթությունԳոլդսմիթի համալսարան (1963)[33] և Ammanford Grammar School?[34]
ԱնդամակցությունThe Velvet Underground[35], The Velvet Underground[36], Theatre of Eternal Music?, National Youth Orchestra of Wales?[22][37] և The Primitives?[38]
ԱմուսինBetsey Johnson?[39][40], Cynthia Wells?[41] և Risé Cale?[41][42]
Պարգևներ
Կայքjohn-cale.com
Ստորագրություն
Ստորագրություն
 John Cale Վիքիպահեստում

Ջոն Քեյլ (անգլ.՝ John Davies Cale, մարտի 9, 1942(1942-03-09)[1][2][3], Garnant, Կարմարթենշիր, Ուելս, Միացյալ Թագավորություն[4][5]), ուելսցի ռոք երաժիշտ, բազմագործիքավորող, երաժշտական պրոդյուսեր, երգերի հեղինակ, ամերիկյան «The Velvet Underground» ռոք խմբի անդամ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Ուելսում, Կարմարթենշիր կոմսությունում, Գառնանտ գյուղում, հանքագործի և ուսուցչի ընտանիքում։ Յոթ տարեկան հասակում հաճախել է դաշնամուրի դասերի։ Հետո՝ արդեն 12 տարեկան հասակում նա նվագում էր տեղի եկեղեցում, իսկ մի փոքր ուշ՝ դպրոցի նվագախմբում, բայց արդեն ալտի վրա և միայն այն պատճառով, որ մյուս նվագարանները ուրիշները տարել էին։ 1957 թվականին Ուելսի երիտասարդական նվագախմբի հետ շրջագայել է արտերկրում։ Երաժշտության դասեր է անցել Լոնդոնի համալսարանում։

Պրիա Աարոն Քոփլանդ Քեյլը տեղափոխվել է Միացյալ Նահանգներ, որտեղ սովորել է ժամանակի մեծագույն ավանգարդ կոմպոզիտորների մոտ։

ամերիկացի կոմպոզիտոր Աարոն Կոպլենդի աջակցությամբ Քեյլը տեղափոխվել է ԱՄՆ, որտեղ սովորել է ժամանակի մեծագույն ավանգարդ կոմպոզիտորների մոտ։

Մասնակցել Է ավանգարդ կոմպոզիտոր Լա Մոնտե Յանգի «Theater of Eternal Music» երաժշտախմբի (նաև հայտնի է որպես «Dream Syndicate», որը չպետք է շփոթել 1980–ական թվականների երաժշտական խմբի հետ), փորձարարական երաժշտություն խաղերին։

1965 թվականին Լու Ռիդի հետ հիմնադրել է «The Velvet Underground» խումբը, որտեղ մասնակցել է «The Velvet Underground & «Nico» և White Light/White Heat» ալբոմների ձայնագրություններին։ 1968 թվականին խումբը լքեց, մասնավորապես՝ Ռիդի հետ ստեղծագործական տարաձայնությունների պատճառով։

Խմբից դուրս գալուց հետո նա սերտորեն զբաղվել է պրոդյուսերական աշխատանքով։ Նրա հաշվին կա ավելի քան 40 ձայնասկավառակ, որոնց թվում են «The Stooges»-ը (The Stooges, 1969) և «Horses» (Patti Smith, 1975):

Նրա առաջին սոլո ալբոմը՝ «Vintage Violence»-ը, թողարկվել է 1970 թվականին[48]։ Հաջորդը՝ «Church of Anthrax»-ը (1971) փորձարարական աշխատանք էր ամերիկացի մինիմալ երաժիշտ Թերի Ռայլիի հետ։ 1990 թվականին Լու Ռիդի հետ համատեղ ձայնագրել է «Songs for Drella» ալբոմը՝ նվիրված 1987 թվականին մահացած ամերիկացի նկարիչ, պրոդյուսեր, դիզայներ, գրող, կոլեկցիոներ Էնդի Ուորհոլի հիշատակին։ 1993 թվականին նա մասնակցեց The Velvet Underground մերիկյան ռոք-խմբի վերամիավորմանը և նրանց համերգային շրջագայությանը։

1996 թվականի Քեյլն որպես «The Velvet Underground» խմբի անդամ ընդգրկվել է ռոքնռոլի փառքի սրահում։ Արարողության ժամանակ Քեյլը, Ռիդը և Թաքերը կատարել են «Վերջին գիշեր ես հրաժեշտ տվեցի իմ ընկերոջը» երգը, որը նվիրված էր Ստերլինգ Մորիսոնին, որը մահացել էր նախորդ օգոստոսին[49]։

2010 թվականի իր ծննդյան օրվա առթիվ Ջոն Քեյլն արժանացել է Բրիտանական կայսրության շքանշանի[50]։

Սկավառակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վաղ ձայնագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1960 թվականի ձայնագրություններ, վերաթողարկվել է հետագայում

  • 2001 Sun Blindness Music (Table of the Elements)
  • 2001 Inside The Dream Syndicate Vol. II: Dream Interpretation (Table of the Elements)
  • 2001 Inside The Dream Syndicate Vol. III: Stainless Gamelan (Table of the Elements)

The Velvet Underground խմբում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1967 The Velvet Underground and Nico (Verve)
  • 1968 White Light/White Heat (Verve)
  • 1985 VU (Verve)
  • 1986 Another View (Verve)
  • 1993 Live MCMXCIII (Sire)
  • 1995 Peel Slowly and See (Polydor)
  • 1997 Loaded (Fully Loaded Edition) (Rhino Records)
  • 2003 The Very Best of the Velvet Underground (Polydor)

Սոլո սկավառակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այլ ալբոմներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հավաքածուներ, համերգային ալբոմներ, սաունդտրեկներ և այլն

Համագործակցություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1971 Church of Anthrax
  • 1974 June 1, 1974 (with Kevin Ayers, Brian Eno, Nico) (Island) 1974
  • 1990 Songs for Drella
  • 1990 Wrong Way Up
  • 1994 Last Day on Earth (Bob Neuwirth)
  • 1992 First Evening
  • 1995 The Long Voyages
  • 2001 I Wanna Be Around
  • 2004 Le Bataclan '72

Պրոդյուսր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 http://www.allmusic.com/artist/john-cale-mn0000224638/biography
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 http://www.britannica.com/EBchecked/topic/624990/the-Velvet-Underground
  3. ↑ 3,0 3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Unterberger R. John Cale — AllMusic.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 B.R.A.H.M.S. (ֆր.) — 1996. — ISSN 2557-8928
  6. ↑ http://www.furious.com/perfect/johncale2.html
  7. ↑ http://www.music.ucla.edu/john-cale-at-uclas-royce-hall
  8. ↑ http://www.thetimes.co.uk/tto/arts/music/article4076251.ece
  9. ↑ http://www.indyweek.com/indyweek/at-71-john-cale-is-a-still-vital-living-legend-of-avant-garde/Content?oid=3711188
  10. ↑ http://www.axs.com/john-cale-s-contributions-to-music-history-velvet-underground-and-hall-23829
  11. ↑ Brussels Summer Festival: John Cale
  12. ↑ John Cale and Liam Young, Barbican, review, 'demented joy' — The Daily Telegraph, 2014.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 128. — 272 p.
  14. ↑ http://www.headheritage.co.uk/unsung/thebookofseth/john-cale-fear
  15. ↑ 15,0 15,1 http://soundcheck.wnyc.org/story/243352-john-cale/
  16. ↑ http://pitchfork.com/reviews/albums/1223-sun-blindness-music/
  17. ↑ 17,00 17,01 17,02 17,03 17,04 17,05 17,06 17,07 17,08 17,09 17,10 Discogs — 2000.
  18. ↑ http://www.rollingstone.com/music/artists/john-cale/biography
  19. ↑ http://www.thelineofbestfit.com/reviews/live-reviews/john-cale-royal-festival-hall-london-131012-111655
  20. ↑ http://www.mtv.com/news/507425/john-cales-15-minutes-in-tokyo/
  21. ↑ 21,0 21,1 Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 81. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
  22. ↑ 22,0 22,1 Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 21. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
  23. ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 144. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
  24. ↑ http://louderthanwar.com/john-cale-conflict-catalysis-productions-arrangements-1966-2006-album-review/
  25. ↑ 25,0 25,1 Discogs — Discogs, 2000.
  26. ↑ http://werksman.home.xs4all.nl/cale/guest/
  27. ↑ Montreux Jazz Festival Database
  28. ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 145. — 272 p.
  29. ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 171. — 272 p.
  30. ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 177. — 272 p.
  31. ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 197. — 272 p.
  32. ↑ John Cale — Double Six Records.
  33. ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 36. — 272 p.
  34. ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 20. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
  35. ↑ Grove Music Online — OUP. — doi:10.1093/GMO/9781561592630.ARTICLE.46285
  36. ↑ Fricke D. The Velvet Underground — Encyclopædia Britannica.
  37. ↑ Jones J. From the valleys to Venice — The Guardian, 2009.
  38. ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 43. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
  39. ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 68. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
  40. ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 134. — 272 p.
  41. ↑ 41,0 41,1 http://www.buscabiografias.com/biografia/verDetalle/5706/John%20Cale
  42. ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 146. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
  43. ↑ Poet Simon Armitage collects CBE at Buckingham Palace — BBC, 2010.
  44. ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 203. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
  45. ↑ Mitchell T. Sedition and Alchemy: A Biography of John Cale — London: Peter Owen Publishers, 2003. — P. 200. — 239 p. — ISBN 978-0-7206-1132-8
  46. ↑ http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/3622880,john-cale-z-the-velvet-underground-nagrodzony-na-festiwalu-soundedit-2014-w-lodzi,id,t.html?cookie=1
  47. ↑ Cale J., Bockris V. What's Welsh for Zen: The Autobiography of John Cale — Bloomsbury Publishing, 1999. — P. 262. — 272 p.
  48. ↑ Ward, Ed (2013 թ․ սեպտեմբերի 4). «At 71, John Cale is a still-vital living legend of avant-garde». INDY Week (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.(չաշխատող հղում)
  49. ↑ Greene, Andy (2014 թ․ ապրիլի 7). «7. The Velvet Underground (1996)». Rolling Stone. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
  50. ↑ Կաղապար:London Gazette

Աղբյուրներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ջոն Քեյլ» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ


Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ջոն_Քեյլ&oldid=9351926» էջից